Το μονοπάτι των δίδυμων φλογών που ακολούθησα ήταν μοναδικό και περίπλοκο, όπως κάθε άλλο ταξίδι. Η περίοδος χωρισμού και σκληρής δουλειάς με το εσωτερικό μου κόσμο διήρκεσε πολύ. Από τότε που συναντηθήκαμε δεν είχαμε σχεδόν καμιά επικοινωνία μεταξύ μας. Ωστόσο, αυτός (ή μάλλον η ψυχή του) ήταν πάντα παρών στη ζωή μου. Λόγω του γεγονότος, ότι είμαι ένα κανάλι ενεργείας - μια γέφυρα που ενώνει τη γήινη πραγματικότητα με άλλες διαστάσεις – μου ήταν εύκολο να συνδεθώ με τον ανώτερο του εαυτό όποτε το είχα ανάγκη. Αυτός εμφανιζόταν, επίσης, στα όνειρά μου, τα οράματά μου, κατά τη διάρκεια του διαλογισμού ή της αυτο-ύπνωσης. Μου έδινε τότε συμβουλές ή απλά με παρηγορούσε στις δύσκολες στιγμές, με ανακούφιζε με την παρουσία του.
Σιγά-σιγά εξοικειωνόμουν με την ψυχή του, την ενέργειά του. Αυτές οι δονήσεις ήταν γνωστές για εμένα, απλώς προσωρινά τις είχα ξεχάσει. Βυθιζόμουν σε αυτήν την ανιδιοτελή αγάπη που πάντα έρεε από την φωτεινή του μορφή. Και καθώς η καρδιά μου σταδιακά άνοιγε, τον ερωτευόμουν... Ή μάλλον, θυμόμουν τι μας ένωνε στα αλήθεια, ποιοι ήμασταν ο ένας για τον άλλον, από πού προερχόμασταν. Ήταν η πιο μαγική εμπειρία που είχα ποτέ σε αυτή τη ζωή. Τόσο υπέροχη, που συχνά δεν ήθελα να επιστρέψω στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Σε τέτοιες στιγμές, ένιωθα την ανάγκη να τον βρω, να δω ποιος είναι, πώς είναι, απλά να του μιλήσω και να ανταλλάξουμε τις εμπειρίες μας. Ήθελα να τον αγκαλιάσω και να νιώσω την ίδια άνευ όρων αγάπη που μας ένωνε εκεί πάνω.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο κόσμων (πνευματικού και γήινου) ήταν για μένα το πιο όμορφο όνειρο που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Ακόμη και μια προϋπόθεση για να συνεχίσω να λειτουργώ εδώ στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Ένα μέρος της «γέφυρας» μου, αυτό που βρισκόταν στην πνευματική πλευρά, ήταν πολύ σταθερό, βαθιά ριζωμένο σε εκείνη τη διάσταση. Ένιωθα υπέροχα εκεί, σαν ένα ψάρι στο νερό. Αλλά είχα την εντύπωση, ότι το γήινο τμήμα πατούσε σε κινούμενη άμμο και μπορούσε να καταρρεύσει με τον πρώτο ελαφρύτερο άνεμο. Σαν να μου έλειπε κάτι ή κάποιος που θα με βοηθούσε να αισθάνομαι σιγουριά και ασφάλεια εδώ, που να με δίδασκε πώς να εκμεταλλευτώ πλήρως την φυσική μου ύπαρξη. Ίσως Αυτός; Ίσως η γειωμένη, λογική του ενέργεια ήταν το κομμάτι που μου έλειπε;
Ωστόσο, ζούσαμε σε δύο αντίθετες πλευρές του πλανήτη και δεν είχα καμιά ευκαιρία να ελέγξω αν ήταν αλήθεια αυτό που σκεφτόμουν. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να υποθέσω, ότι τίποτα δεν συνέβαινε χωρίς λόγο και ότι υπήρχε ένα βαθύτερο νόημα σε αυτά που συνέβησαν. Όλες οι μορφές της ύπαρξης του διδύμου μου ήταν σημαντικές για μένα. Ζώντας στη γήινη πραγματικότητα, αναζητούσα επίσης τη φυσική του παρουσία. Ήταν δύσκολο για μένα να αποδεχτώ το γεγονός, ότι μπορούσα να συνδεθώ μαζί του μόνο στο πνευματικό επίπεδο. Ειδικά όταν ήξερα, ότι ήταν κάπου εκεί έξω - πραγματικός και απτός. Βαθιά, συνέχισα να πιστεύω, πώς μια μέρα θα μπορούσαμε να ενώσουμε αυτούς τους δύο κόσμους και να δημιουργήσουμε κάτι μοναδικό, ξεχωριστό...
Κάποια στιγμή, άρχισα να λαμβάνω πληροφορίες, πώς η στιγμή που όχι μόνο θα ξεμπλοκάρει η επικοινωνία μας και θα μπορέσουμε επιτέλους να μιλήσουμε ο ένας στον άλλο, αλλά θα συναντηθούμε ζωντανά και θα τελειώσει οριστικά η μεγάλη περίοδος χωρισμού. Πρέπει να ομολογήσω, ότι τότε δεν πίστευα καν πώς αυτή η μέρα θα έρθει ποτέ. Η διαδικασία που είχα περάσει ήταν τόσο δύσκολη που μου φαινόταν τρελό το να πιστέψω, ότι ξαφνικά όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και η ζωή μας μαζί θα είναι πλέον υπέροχη και πολύχρωμη. Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό - αυτό σκέφτηκα τότε.
Προς την έκπληξή μου, όλα τα οράματα άρχισαν να πραγματοποιούνται με απίστευτη ακρίβεια. Η πολυαναμενόμενη επικοινωνία όντως ξεκίνησε και αρχίσαμε να γνωριζόμαστε κάθε μέρα και καλύτερα. Ωστόσο, σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα, συνειδητοποίησα, ότι ο πνευματικός κόσμος στον οποίο συνδεόμασταν τα τελευταία δύο χρόνια δεν είχε σχεδόν καθόλου αντανάκλαση στο γήινο επίπεδο.
Μια μέρα ο δίδυμος μου μου είπε κάτι που ήδη ήξερα παρατηρώντας τη συμπεριφορά του και τις αλληλεπιδράσεις του μαζί μου:
- «Δεν γνωρίζω τίποτα για αυτά που λες. Δεν είναι δικά μου. Αυτές είναι οι δικές σου εμπειρίες.»
Το μόνο που ήθελα να του απαντήσω ήταν:
- «Τα λέμε λοιπόν σε άλλα 2 χρόνια, όταν θα κοιτάξεις βαθιά μέσα σου, θυμηθείς ποια είμαι πραγματικά για σένα και τι μας συνδέει στα αλήθεια».
Δεν υπήρχε πιθανότητα να βρούμε μια κοινή γλώσσα σε αυτό το στάδιο, οπότε η διακοπή όλων των επαφών μου φάνηκε να είναι η καλύτερη δυνατή λύση και για τους δύο μας. Ευτυχώς, άκουσα τους οδηγούς μου και δάγκωσα τη γλώσσα μου εγκαίρως.
Οι αλληλεπιδράσεις μας στη 3Δ ήταν σημαντικές στο καινούργιο μέρος του δρόμου των διδύμων φλογών που μόλις άρχισε. Η διαδικασία της εσωτερικής μεταμόρφωσης, η απελευθέρωση από παλιά τραύματα και μπλοκαρίσματα θα συνέχιζε για τους επόμενους μήνες. Ο στόχος ήταν να δείξουμε ο ένας στον άλλο (περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά) τι δεν μας εξυπηρετούσε πλέον και τι έπρεπε να θεραπεύσουμε – να δούμε όλα όσα δεν καταφέραμε να προσέξουμε μέχρι τώρα από μόνοι μας.
Αλλά στα μάτια μου, αντί να εμβαθύνουμε αυτό που μας ένωνε, η σχέση μας άρχισε να παίρνει ένα διαφορετικό δρόμο. Υπήρχε πιθανότητα να με καταλάβει αυτός επιτέλους; Αφού έβλεπα πως ήμουν εντελώς ξένη για αυτόν, ακόμη και ασήμαντη. Δεν είχε ιδέα τι συνέδεε τις καρδιές και τις ψυχές μας. Και το χειρότερο ήταν πως όλη η ιστορία πήγαινε προς ένα ρομαντικό φλερτ - κάτι που δεν ήθελα καθόλου. Για μένα, όλα όσα βίωσα στο πνευματικό επίπεδο ήταν τόσο βαθιά, όμορφα, ακόμη και ιερά, που οι ρηχές συνομιλίες με ερωτικό υπονοούμενο στο παρασκήνιο, ήταν σαν να βρωμίζαμε κάποιο παρθένο χώρο. Όχι ότι δεν ήθελα να φέρω λίγο ρομαντισμό στη ζωή μου. Αντιθέτως - το ήθελα πάρα πολύ! Αλλά σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν λειτουργούσε. Ήταν πολύ σημαντικός για μένα. Η θέση του βρισκόταν βαθιά στην καρδιά μου, στον πυρήνα της ψυχής μου. Δεν μπορούσα να συμφωνήσω να συμμετέχω σε ασήμαντα παιχνίδια, ή ακόμα χειρότερα – μετά από όλα αυτά να τον ξεχάσω σαν να ήταν μια τυχαία γνωριμία. Άλλωστε, για να ανοιχτώ σε τέτοιου είδους ιστορίες, έπρεπε να είμαι σίγουρη, ότι τα συναισθήματά του ήταν τόσο βαθιά όσο τα δικά μου. Αλλά δεν ήταν... Και ούτε ήθελα να είμαι προσωρινό παιχνίδι κανενός.
Και εδώ άρχισαν τα ζόρια. Η σύγκρουση δύο κόσμων - λογική αρσενική σκέψη με θηλυκή διαίσθηση. Δυστυχώς, συνειδητοποίησα, ότι δεν μπορούσαμε να συναντηθούμε σε όλα τα επίπεδα, ότι ο καθένας μας ήταν εντελώς διαφορετικός και δεν θέσαμε τους ίδιους στόχους. Δεν είχαμε το ίδιο επίπεδο κατανόησης σχετικά με τη σύνδεση των ψυχών μας. Επιπλέον, εγώ ακόμα δεν ένιωθα άνετα στην τρισδιάστατη, υλική πραγματικότητα, ενώ αυτός δεν ήθελε να συνδεθεί με την ψυχή του - γεγονός που μας απομάκρυνε ακόμη περισσότερο. Η ρομαντική ιστορία που έτρεχε στο παρασκήνιο άρχισε να με τραβάει κάτω, να με απομακρύνει από τον αληθινό μου εαυτό. Μέχρι που άρχισε να με πνίγει. Νομίζω, ότι και αυτός ένιωθε το ίδιο…
Επιπλέον, οι οδηγοί μου με ώθησαν να τον επηρεάσω κάπως. Ήταν η τελευταία στιγμή για να κοιτάξει επιτέλους βαθιά μέσα του, να επικοινωνήσει με τον ανώτερο του εαυτό και να ξεκινήσει την εσωτερική του δουλειά. Αυτό που μου ζήτησαν ήταν πολύ κουραστικό για μένα. Δεν ήθελα να συμμετάσχω σε όλο αυτό, ειδικά να τον χειρίζομαι. Ήθελα να βρει την αλήθεια από μόνος του και μετά να σκεφτεί ποια απόφαση να πάρει και τι θα κάνει με την ανακάλυψή του. Επιθυμούσα να τον βοηθήσω, αλλά είχα μια αυξανόμενη ανάγκη να απομακρυνθώ από όλη αυτήν την κατάσταση. Συνειδητοποίησα, ότι έχανα τον εαυτό μου συμμετέχοντας σε αυτό που γινόταν.
Προφανώς, δεν ήμασταν ακόμα έτοιμοι να ακολουθήσουμε το ίδιο μονοπάτι. Και νομίζω, ότι και οι δύο αισθανθήκαμε ένα είδος ανακούφισης, όταν συμφωνήσαμε να ξεχάσουμε τη συνάντηση μας από κοντά και ειδικά το μέλλον μας μαζί. Φυσικά, ο καθένας μας είχε εντελώς διαφορετικούς λόγους για να διαλέξει μια τέτοια λύση. Η απόσταση που μας χώριζε, και όλα τα εμπόδια που στέκονταν ανάμεσα μας, ήταν αδιαπέραστα για το λογικό μυαλό. Ήταν πιο εύκολο να παραιτηθούμε χωρίς να κάνουμε καμιά προσπάθεια, παρά να ακούσουμε τις καρδιές και τη διαίσθησή μας... Το να μένουμε σε μια ασφαλή φούσκα της άνεσής μας, φαινόταν να είναι η καλύτερη λύση από το να γυρίσουμε τις ζωές μας άνω κάτω και να αρχίσουμε από το μηδέν. Αυτός δεν ήθελε να αλλάξει απολύτως τίποτα στη ζωή του. Εγώ αντίθετα - ήθελα, αλλά ήμουν πολύ κουρασμένη πια για να ακολουθήσω μόνη μου το μονοπάτι των διδύμων φλογών. Δεν ήταν η δική μου ιστορία, όπως ισχυρίστηκε αυτός, αλλά ΔΙΚΗ ΜΑΣ, και έπρεπε επιτέλους να αναλάβει τη μισή ευθύνη για αυτό το ταξίδι. Μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω με τον εαυτό μου, να μαθαίνω να υπάρχω και να απολαμβάνω την τρισδιάστατη πραγματικότητα, χωρίς αυτόν. Όπως έκανα μέχρι τώρα... Αλλά δεν ήμουν σε θέση να κάνω τη δουλειά και για τους δύο μας. Ήταν πάρα πολύ για μένα, και δεν είχε καν νόημα, αφού δεν κοιτούσαμε προς την ίδια κατεύθυνση.
Ωστόσο, ο δρόμος των διδύμων φλογών δεν ακολουθεί ποτέ λογικούς κανόνες. Αντιθέτως... Μόλις έκοψα ενεργειακά τον εαυτό μου από το δίδυμό μου, και ελαχιστοποίησα όλες τις επαφές μας, κάτι άλλαξε. Υπήρχε ένα είδος θλίψης και λύπης για την έλλειψη της φυσικής του παρουσίας, αλλά από την άλλη πλευρά, μια ακόμη μεγαλύτερη χαρά που ήμουν πιστή στον εαυτό μου, στη δική μου αλήθεια, εμφανίστηκε στην καρδιά μου. Ένιωσα μια βαθιά αγάπη για τον εαυτό μου. Και τι ακολούθησε - γι 'αυτόν επίσης!
Άρχισα να ρωτάω τους οδηγούς μου σχετικά με αυτό. Ήταν απλώς μια διαδικασία θεραπείας μέσω αμοιβαίων αλληλεπιδράσεων που εκείνο το διάστημα έτρεχε με γρήγορη ταχύτητα; Ή μήπως περίμεναν κάτι περισσότερο από εμάς; Είχαμε μια κοινή αποστολή εδώ στη Γη; Το να είμαστε μαζί ήταν ένα μέρος του σχεδίου των ψυχών μας; Ή έπρεπε να ακολουθήσουμε δύο ξεχωριστές, μεμονωμένες διαδρομές και να περιορίσουμε όλες τις επαφές;
Δεν μπορώ να κρύψω πως μετά από τις πρώτες μας αλληλεπιδράσεις, είχα την εντύπωση, ότι ήμασταν τόσο διαφορετικοί και είχαμε τόσα λίγα κοινά στοιχεία, που σταμάτησα να ελπίζω, ότι θα καταφέρουμε ποτέ να ενωθούμε κάπως στη γήινη πραγματικότητα. Ωστόσο, μέσα από την αυτό-ύπνωση, έβλεπα πολλές φορές, πώς έχουμε κοινό μέλλον και πολλά να κάνουμε μαζί εδώ στη Γη. Όμως, δεν το ήθελα πια να συμβεί... Απλώς δεν το ένιωθα πλέων... Το άτομο που γνώρισα σε αυτή την ανθρώπινη μορφή δεν έμοιαζε καθόλου με εκείνο το φωτεινό ον που ήταν μαζί μου συνεχώς τα τελευταία δύο χρόνια. Δεν υπήρχε ούτε μια σταγόνα αυτής της ανιδιοτελούς αγάπης που ένιωσα εκεί...
Επίσης, δεν μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου στις αλληλεπιδράσεις μαζί του. Δεν ένιωθα κατανόηση, δεν μπορούσα να ανοιχτώ, μιλούσαμε δύο εντελώς διαφορετικές γλώσσες. Δεν μου άρεσαν τα πράγματα έτσι πως έγιναν, δεν μου άρεσα εγώ σε όλη αυτήν την κατάσταση. Αυτό που βίωσα κατά τη διάρκεια των συνομιλιών μας δεν ήταν δικά μου... Αυτή η σχέση, αντί να με βοηθήσει να εξελιχθώ, με περιόριζε κάπως, με τραβούσε κάτω. Η ύπαρξη στον ίδιο γήινο χώρο μου φαινόταν αδύνατη πια. Είχα την εντύπωση, ότι και αυτός ένιωθε ακριβώς το ίδιο, αλλά πιθανώς για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Ήξερα τι ήθελα στη ζωή μου και τι δεν αποδεχόμουν πια. Δεν έκανα συμβιβασμούς, ούτε στη σχέση μου με το δίδυμο μου. Και αυτός το ίδιο, που μου άρεσε πολύ σε αυτόν. Πώς θα μπορούσαμε λοιπόν να συναντηθούμε στη 3Δ; Θα μπορούσαν αυτές οι δύο αντίθετες ενέργειες να επικοινωνήσουν κάπως; Και το πιο σημαντικό - για ποιο λόγο;;; Αποφάσισα να συνδεθώ με τον ανώτερο μου εαυτό για να λάβω επιτέλους συγκεκριμένες απαντήσεις και συμβουλές για το τι να κάνω σχετικά με αυτό το θέμα.
Κατά την αυτο-ύπνωση, μου παρουσιάστηκε μια λίγο περίεργη σκηνή.
Ξαφνικά είδα ένα καλώδιο. Το πιο συνηθισμένο λευκό καλώδιο στον κόσμο, που έχω δει χιλιάδες μέχρι τώρα. Μετά πρόσεξα, πώς υπήρχαν δύο μικρότεροι πύρινες κάτω από το λευκό περίβλημα - ένα κόκκινο και ένα μπλε. Ένιωσα αμέσως ότι το κόκκινο είμαι εγώ, ενώ το μπλε είναι ο δίδυμός μου. Αλλά ακόμα δεν κατάλαβα τι συμβόλιζαν.
Και μετά ακολούθησε η εξήγηση (channeled μήνυμα):
-«Είστε δύο ξεχωριστά όντα με διαφορετικούς χαρακτήρες, ταλέντα, εμπειρίες, ιστορίες και ρόλους να παίξετε σε αυτήν τη ζωή. Όπως δύο αντίθετες ενέργειες. Δύο καλώδια - παρόλο που είναι ίδιοι στον πυρήνα τους, αν προσπαθήσεις να τα αναμίξεις, θα υπάρξει βραχυκύκλωμα, φωτιά, ίσως ακόμη και έκρηξη. Πρέπει να υπάρχουν ξεχωριστά, έτσι θα ακολουθούν πάντα δύο ανεξάρτητα, μοναδικά μονοπάτια.
Αλλά έχουν κάτι κοινό - και οι δύο τρέχουν στην ίδια κατεύθυνση, πλάι-πλάι, χέρι-χέρι. Έχουν τους ίδιους στόχους, τις ίδιες αξίες. Θέλουν να περάσουν μια συγκεκριμένη διαδρομή από το σημείο Α στο σημείο Β. Φαίνονται σαν να το κάνουν ξεχωριστά, αλλά και πάλι μαζί. Και για να το επιτύχουν, πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους. Πρέπει να φτάσουν στον ίδιο στόχο ταυτόχρονα. Διαφορετικά, δε θα υπάρχει ρεύμα και η λάμπα που βρίσκεται στο τέλος του καλωδίου δε θα ανάψει ποτέ.»
-«Αλλά πώς μπορούμε να το επιτύχουμε όταν είμαστε τόσο διαφορετικοί και δεν καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο;» - ρώτησα.
-«Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται απόλυτη αποδοχή και σεβασμό για την διαφορετικότητα του άλλου ατόμου, πλήρη ελευθερία λόγου και έκφρασης των σκέψεων και των συναισθημάτων σας. Δεν έχει σημασία αν ζείτε κάτω από την ίδια στέγη ή σας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα. Ο κανόνας είναι ίδιος - πρέπει να επιτρέψεις στο άλλο άτομο να υπάρχει ως ξεχωριστός, ελεύθερος άνθρωπος και να δημιουργήσεις ένα μέρος για εκείνον, όπου θα μπορέσει να απολαύσει το να είναι ο αληθινός του εαυτός. Δεν υπάρχει ανάγκη για χειραγώγηση ή έλεγχο - απλά πρέπει να εμπιστευτείς τις ικανότητες και τα ταλέντα του. Εάν αισθάνεται αγαπημένος και ασφαλείς εκεί, θα επιλέξει να ακολουθήσει την ίδια πορεία από μόνος του. Πρέπει να απελευθερωθείς από όλες τις προσδοκίες και να επιλέξεις την ανιδιοτελή αγάπη.
Άλλωστε, πρόσεξε να μην χάσεις τον εαυτό σου μέσα σε όλα αυτά. Αντιθέτως, ο καθένας από εσάς πρέπει να είναι πιστός στους στόχους, τις αξίες και τα όνειρά του. Η αγάπη και ο αυτοσεβασμός, καθώς και η εμβάθυνση των μοναδικών ταλέντων που έχει ο καθένας σας, είναι ένα σημαντικό κλειδί σε αυτήν την υπόθεση. Ακολούθησε την πορεία της επιλογής σου με συνέπεια. Μην αλλάξεις μόνο και μόνο επειδή το άτομο που είναι δίπλα σου κάνει κάτι με έναν διαφορετικό τρόπο. Μπορεί να μην είναι δικός σου και θα πέσεις κατά λάθος στο μονοπάτι του και θα γίνει βραχυκύκλωμα. Επιπλέον, μην φοβάστε τις διαφορές μεταξύ σας. Στο επίπεδο της ψυχής, στον πυρήνα σας, είστε ίσοι. Είστε συνδεδεμένοι με ανιδιοτελή αγάπη, και ως εκ τούτου έχετε τις ίδιες αξίες στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Τελικά θα μάθετε ο ένας τον άλλον, και αντί να μπλέκεστε ο ένας στο δρόμο του άλλου, θα αρχίσετε να υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον και να εκμεταλλεύεστε τα πλεονεκτήματα των διαφορών σας.
Και όταν αποφασίσετε να προσπαθήσετε να περάσετε από το σημείο Α στο σημείο Β μαζί... Μην κοιτάτε πίσω - αφήστε το παρελθόν να μείνει εκεί όπου ανήκει. Μην τρέχετε πολύ μπροστά - αυτό που πρόκειται να συμβεί, θα συμβεί ούτως ή άλλως. Να είστε στο εδώ και τώρα και να επικεντρωθείτε στο ρυθμό σας έτσι ώστε να είναι σωστός και για τους δύο. Να εστιάζετε πάντα στον στόχο σας να μην τον χάσετε από τα μάτια σας.
Όμως, κάθε τόσο και λίγο, πρέπει να ρίξεις μια ματιά στο πλάι για να δεις αν το άλλο άτομο εξακολουθεί να τρέχει δίπλα σου. Εάν ναι, τότε αυτό είναι ένα σημάδι, πώς πράγματι πηγαίνεις στη σωστή κατεύθυνση. Όταν τον βλέπεις, χαμογέλασέ του τότε και ευχαρίστησέ για την ύπαρξή του και το ότι είναι πρόθυμος να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι μαζί σου. Να είσαι ευγνώμον για αυτές τις στιγμές που περνάτε μαζί.
Εάν δεν είναι εκεί, τότε σταμάτησε για λίγο. Δες τι συνέβη. Ίσως τρέχεις πολύ γρήγορα και δεν μπορεί να σε φτάσει. Επίσης, έλεγξε μήπως σκόνταψε και έχει μείνει πίσω. Ίσως χρειάζεται τη βοήθειά σου ή θέλει να ξεκουραστεί για μια στιγμή. Μπορεί να χρειαστεί να πας λίγα βήματα πίσω για να του δώσεις το χέρι σου, να τον βοηθήσεις να σηκωθεί και να τον ενθαρρύνεις να πάρει δράση. Αλλά όταν αρχίσει και πάλι να τρέχει δίπλα σου, άφησέ τον να επιστρέψει στο δικό του δρόμο και να βρείτε την τέλεια ταχύτητα και για τους δύο σας.
Από την άλλη πλευρά, εάν τον χάσεις από τα μάτια σου και ελέγξεις πως δεν χρειάζεται καμιά βοήθεια, δες μήπως εσύ είσαι το άτομο που έχει χαθεί και απομακρυνθεί από το επιλεγμένο προηγουμένως μονοπάτι.
Αυτό ονομάζεται συνεργασία εμπνέοντας ο ένας τον άλλον. Τρέχετε σε διαφορετικά μονοπάτια, αλλά εξακολουθείτε να κοιτάτε προς την ίδια κατεύθυνση. Χέρι-χέρι, αλλά χωρίς ανταγωνισμό και ανθυγιεινή αντιπαλότητα. Δεν υπάρχει ζήλια ή χειραγώγηση εκεί. Υπάρχει πλήρης αποδοχή και υποστήριξη μεταξύ σας. Επειδή στον πυρήνα της ύπαρξής σας είστε ίδιοι. Έχετε απλώς μια ξεχωριστή μορφή έκφρασης και διαφορετικό ρόλο σε αυτήν τη ζωή. Ωστόσο, μαζί δημιουργείτε ένα τέλειο σύνολο, ολότητα. Όπως αυτοί οι δύο ξεχωριστοί, αντίθετοι πύρινες που δημιουργούν ένα καλώδιο - τις τέλειες συνθήκες για τη ροή της ενέργειας - της ανιδιοτελούς αγάπης. Μόνο δουλεύοντας μαζί, συνεργάζοντας, θα μπορέσετε να επιτύχετε τον στόχο σας μαζί και να ανάψετε το φως.»
Στη συνέχεια, μου έδειξαν ξανά τα μπλε και κόκκινα μέρη του καλωδίου που κρυβόταν κάτω από το λευκό πλαστικό περίβλημα και γινόταν ένα. Παρά το γεγονός ότι δεν γνωρίζω τίποτα για τα καλώδια, αυτή η εικόνα μαζί με την περιγραφή της μου φαινόταν πολύ ακριβής. Μια χρυσή συνταγή για τη δημιουργία μιας υγιούς σχέσης. Τόσο διαφορετική από αυτό που βίωσα μέχρι τώρα στη γήινη ζωή μου και παρατηρούσα στις αλληλεπιδράσεις άλλων ανθρώπων. Αλλά τόσο πολύ δική μου...
Σκέφτηκα ξανά για τη δική μου δίδυμη φλόγα και άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί δεν καταφέραμε να πάμε προς την ίδια κατεύθυνση. Και το χειρότερο - και οι δύο συμφωνώντας πήραμε διαφορετικά μονοπάτια. Επιλέξαμε τους εαυτούς μας και ήμασταν αληθινοί και πιστοί στους εαυτούς μας. Δεν ήταν κακό αυτό. Ίσως και η ενέργεια ανάμεσα μας να ξεκαθάρισε επιτέλους και οι δονήσεις αυξήθηκαν πολύ, αλλά ο όρος «εμείς» δεν υπήρχε πια εκεί. Τουλάχιστον όχι στην τρισδιάστατη πραγματικότητα. Δεν τρέχαμε δίπλα-δίπλα στην ίδια κατεύθυνση. Το κάθε καλώδιο διάλεξε άλλο δρόμο. Δεν ήξερα καν πού βρισκόταν αυτός τότε. Χαθήκαμε και οι δύο;
Αλλά το πιο εκπληκτικό πράγμα στη σύνδεση μου με το δίδυμο μου είναι, ότι κάθε φορά που επιλέγω τον εαυτό μου και τη δική μου ευτυχία, ακολουθώντας πλήρως την καρδιά και τη διαίσθησή μου, με έναν μαγικό τρόπο τον αγαπώ ακόμη περισσότερο. Και παρά το γεγονός, ότι η ιδέα να δημιουργήσω μια φυσική σχέση μαζί του δεν ήταν πλέον στο μυαλό μου, ένιωσα την ίδια άνευ όρων αγάπη για αυτόν, αυτή που υπήρχε στο πνευματικό επίπεδο. Και προς την έκπληξη μου... για πρώτη φορά αμοιβαία! Δεν είχα νέα του, αλλά οι δονήσεις μεταξύ μας άλλαξαν εντελώς!
-«Αλλά τι γίνεται; Αφού τα μονοπάτια μας έχουν χωριστεί, πιθανώς για πάντα!» - είπα έκπληκτη χωρίς να ξέρω τι συνέβαινε - «Είναι δυνατόν αυτές οι δονήσεις, αυτά τα συναισθήματα να προέρχονται πραγματικά από αυτόν; Ότι τελικά κατάλαβε τι πραγματικά μας ενώνει και πόσο βαθύ είναι;»- αναρωτιόμουν.
Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας, η απόφασή μου με βάραινε λίγο. Το λογικό μου μυαλό προσπάθησε να μου δημιουργήσει ενοχές που επέλεξα τον εαυτό μου αντί για «εμάς».
- «Ήταν όμως η κοινή μας απόφαση! Και ο ίδιος μου είπε ξεκάθαρα, πως δεν έχουμε μέλλον μαζί! Και οι δύο αισθανόμαστε καλά γι 'αυτό που έγινε! Ήταν απλώς μια λανθασμένη αρχή, τίποτα παραπάνω…»
- «Ή ίσως μια ένωση...» - άκουσα ξαφνικά τη φωνή του ανώτερου μου εαυτού...
- «Ένωση;!;» - σχεδόν φώναξα.
Καμιά απάντηση... Σιωπή...
Ένιωσα ξανά, ότι κάτι είχε αλλάξει στις δονήσεις μας. Αλλά τι; Κοιμήθηκα με ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά όταν ξύπνησα, η καρδιά μου ήθελε να πετάξει από τη χαρά. Πήρα το σκύλο μου και έτρεχα στα χωράφια για δύο ώρες χοροπηδώντας και χορεύοντας ταυτόχρονα. Θα έπρεπε να είμαι λυπημένη που τον έχασα και πάλι, και αυτή τη φορά πιθανώς για πάντα... Αλλά ένιωθα τόσο ελαφριά σαν να πετούσα ψηλά πάνω από το έδαφος.
-«Έχω βρει τον εαυτό μου κόβοντας την επικοινωνία μαζί του; Αντί να είμαι στενοχωρημένη είμαι τόσο χαρούμενη τώρα!» - δεν έβγαζε νόημα όλο αυτό, κανένα απολύτως.
Μετά από λίγο, άκουσα πως πήρα ένα μήνυμα. Μάντεψα, ότι ο δίδυμος μου προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί μου. Για μια στιγμή ήθελα να το αγνοήσω, αλλά κάτι με έκανε να σηκώσω το τηλέφωνο.
-«Είχα μια βαθιά εσωτερική συνεδρία χθες…» - Είδα μόνο την αρχή. Δεν χρειάστηκε να διαβάσω το υπόλοιπο. Ένιωθα σε όλη μου την ύπαρξη τι είχε πραγματικά συμβεί.
«Έκανε την συνεδρία της αυτο-ύπνωσης! Ξέρει! Το κατάλαβε! Βρήκε επιτέλους την αλήθεια!» - φώναξα στον εαυτό μου.
Όλα ήταν ξεκάθαρα πια για μένα! Αυτός ήταν ο λόγος που δημιουργήθηκαν αυτές οι απίθανες δονήσεις και η ευτυχία στην καρδιά μου. Συνειδητοποίησε ποια είμαι... Βρήκε τον εαυτό του...
Alexandra FreeSoul
• Είσαι στο μονοπάτι των δίδυμων φλογών και αναρωτιέσαι πώς να φτάσεις στην ένωση μέσα σου / με τη δίδυμη φλόγα σου;
• Χρειάζεσαι υποστήριξη ή καθοδήγηση σχετικά με τις αποφάσεις που πρέπει να λάβεις στη ζωή σου ή δεν ξέρεις ποια κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσεις;
• Θα ήθελες να θεραπεύσεις κάποια γεγονότα που έγιναν στο παρελθόν / στις προηγούμενες ζωές και να απαλλαγείς από αυτά ενεργητικά και συναισθηματικά για πάντα;
• Θέλεις να βρεις τον αληθινό σχέδιο της ψυχή σου και να ζήσεις τη ζωή σου στο έπακρο;
• Θα ήθελες να μάθεις τι ονειρεύεται πραγματικά η ψυχή σου αυτή τη στιγμή και πώς να το επιτύχεις;
• Θέλεις να δεις τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον και πώς να προετοιμαστείς για αυτό;
• Πιστεύεις ότι έμεινες στάσιμος για αρκετό καιρό ή κάνεις τους ίδιους κύκλους στη ζωή σου;
• Θέλεις να μάθεις να ακούς την καρδιά και τη διαίσθησή σου και να έρθεις σε επαφή με τον ανώτερο σου εαυτό;
• Θέλεις να θεραπεύσεις τον εαυτό σου, όλα τα εσωτερικά σου μπλοκαρίσματα, το εσωτερικό σου παιδί, να απαλλαγείς από παλιά πρότυπα σκέψης, αρνητικά προγράμματα και συναισθηματικά τραύματα που δεν σε εξυπηρετούν πια;
• Θέλεις να βρεις την αληθινή αγάπη και να δημιουργήσεις μια υγιή συντροφική σχέση;
Αν υπάρχει κάτι που εμποδίζει την εκπλήρωσή σου, σε ανησυχεί, σε προβληματίζει, κάνει τις δονήσεις σου να πέφτουν και σε αποτρέπει στο να ζεις την πλήρη ευτυχία - μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου ζητώντας καθοδήγηση από τον ανώτερο σου εαυτό / πηγή / πνευματικούς οδηγούς.
Σε προσκαλώ στις συνεδρίες:
Για να δεις όλες τις διαθέσιμες υπηρεσίες, τον τιμοκατάλογο και να μάθεις για τις προσφορές,
μπορείς να επισκεφτείς το κατάστημά μου και είμαι στη διάθεση σου για οτιδήποτε χρειαστείς:
Like Free Soul - Hellas στο Facebook:
Γίνε μέλος της ομάδας στο Facebook:
FREE SOUL GREECE - ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
(ΔΙΔΥΜΕΣ ΦΛΟΓΕΣ CHANNELING ΥΠΝΩΣΗ)
Κάνε εγγραφή στο κανάλι Free Soul Greece στο YouTube:
Εάν βρίσκεις τα άρθρα μου χρήσιμα και νιώθεις την ανάγκη ανταλλαγής ενέργειας, μπορείς να υποστηρίξεις τη δουλειά μου κάνοντας δωρεά στο λογαριασμό:
PLN: PL46 1140 2004 0000 3102 7563 3134
€: GR52 0172 2860 0052 8608 5839 763
PayPal: freesoulblog@outlook.com
Ευχαριστώ!
Comments