Ένας εργαζόμενος στο κατάστημα οικοδομικών υλικών με είδε να περπατάω ανάμεσα στα ράφια με τρυπάνια και ηλεκτρικά πριόνια:
Κύριος - «Μπορώ να βοηθήσω?»
Εγώ – «Βλέπω τα τρυπάνια.»
Κύριος – «Δωράκι για τον σύζυγο;» (ήθελε να φανεί αστείος...)
Εγώ – «Δεν χρειάζομαι σύζυγο, αλλά σίγουρα θα χρειαστώ ένα τρυπάνι...»
Ο Κύριος σώπασε…
Κοίταξε το καρότσι μου γεμάτο σανίδες, μπογιές, πινέλα και άλλα ωραία πράγματα και μετά με σάρωσε με το βλέμμα του.
Προφανώς, το ροζ σακάκι μου και τα ψηλοτάκουνα παπούτσια δεν του ταίριαζαν και πολύ με τα ηλεκτρικά εργαλεία, γιατί τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα...
Καλά που φορούσα τη μάσκα και μπορούσα να κρύψω το χαμόγελό μου...🤣
Κύριος – «Γιατί το θέλετε;»
Εγώ – «Γιατί να θέλουμε ένα τρυπάνι άραγε;»
Σαν να τον προβλημάτισε η απάντηση μου…
Κύριος - «Ναι… Σωστά… Ίσως να δείτε αυτό; Πολύ καλό για μικρές δουλειές στο σπίτι και σχετικά ελαφρύ.» - μου έδειξε ένα μικρό κόκκινο τρυπάνι...
Εγώ – «Για τις δουλειές στο σπίτι έχω τη σφουγγαρίστρα... Τώρα χρειάζομαι ένα κανονικό τρυπάνι.» - είπα και πήρα το μεγαλύτερο που βρισκόταν στην έκθεση.
Δεν είδα την έκφραση του, γιατί έφυγα γελώντας δυνατά. Με την άκρη του ματιού μου είδα όμως πως στεκόταν ακίνητος για αρκετή ώρα και με παρακολουθούσε καθώς απομακρυνόμουνα.
Αυτά είναι τα ελληνικά στερεότυπα... Κανείς δεν θα εκπλαγεί αν αρχίσω να ψάχνω για νέες κατσαρόλες ή μια ηλεκτρική σκούπα… Αλλά γιατί μια γυναίκα να θέλει ένα τρυπάνι; 🤣
Αλλά ο κύριος αυτός δεν ήξερε ότι από τότε που ήμουν μικρό παιδί έτρεχα με ένα σφυρί στο χέρι και μια χούφτα καρφιά…
Θυμάμαι όταν της θείας μου της άρεσε να με επισκέπτεται και συχνά έλεγε: «Πάντα ξέρω πού είσαι. Σε βρίσκω ακούγοντας το χτύπημα του σφυριού».
Άλλα κορίτσια έπαιζαν με τις κούκλες, εγώ έχτιζα δεντρόσπιτα...
Αυτό είναι το δώρο μου και ένα από τα ταλέντα μου...
Δεν κατέληξα στην αρχιτεκτονική σχολή χωρίς λόγο…
Αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να συνδυάσεις τη θηλυκότητα σου με τις «αντρικές εργασίες»... Πολλές Ελληνίδες με προειδοποίησαν ότι είμαι πολύ «ανεξάρτητη» και ότι οι άντρες με φοβούνται, γιατί δίπλα μου γίνονται «άχρηστοι», νιώθουν πως δεν προσφέρουν κάτι... Μου έλεγαν ξεκάθαρα πως τους «τρομάζω» και πρέπει να ασχοληθώ με όλα αυτά που πρέπει να κάνουν οι γυναίκες, αλλιώς θα μείνω μόνη μου για πάντα…
Εγώ όμως νιώθω γυναίκα, ακόμα κι όταν κόβω σανίδες στο φαλτσοπρίονο που το έκανα δώρο στον εαυτό μου πριν από τρία χρόνια... 😉
Λοιπόν, αγαπητοί άντρες... Πρέπει να αντιμετωπίσετε τα κόμπλεξ μόνοι σας και να κοιτάξετε την ανάγκη να αποδείξετε τη δύναμή σας... Εγώ θα παραμείνω ο εαυτός μου είτε σας αρέσει είτε όχι. 😉
Στο λεξικό μου υπάρχει μια λέξη που λέγεται «σύντροφοι» όπου ο καθένας, ανεξαρτήτως φύλου, μπορεί να κάνει αυτό που του δίνει χαρά, που χαμογελάει η ψυχή του…
Η απόλυτη ελευθερία μέσα σε μια σχέση...
Αγάπη άνευ όρων, χωρίς να βάζουμε τον άλλον σε κάποια κουτιά και να παίζουμε συγκεκριμένους ρόλους...
Η αίσθηση ασφάλειας, αποδοχής και απλά δυνατότητα να είσαι ο εαυτός σου δίπλα στον άνθρωπό σου...
Είναι τόσο δύσκολο να το διανοήσουμε στην επίγεια πραγματικότητα;
Alexandra FreeSoul
Σε προσκαλώ στις συνεδρίες:
Για να δεις όλες τις διαθέσιμες υπηρεσίες, τον τιμοκατάλογο και να μάθεις για τις προσφορές,
μπορείς να επισκεφτείς το κατάστημά μου και είμαι στη διάθεση σου για οτιδήποτε χρειαστείς:
Like Free Soul - Hellas στο Facebook:
Γίνε μέλος της ομάδας στο Facebook:
FREE SOUL GREECE - ΕΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
(ΔΙΔΥΜΕΣ ΦΛΟΓΕΣ CHANNELING ΥΠΝΩΣΗ)
Κάνε εγγραφή στο κανάλι Free Soul Greece στο YouTube:
Εάν βρίσκεις τα άρθρα μου χρήσιμα και νιώθεις την ανάγκη ανταλλαγής ενέργειας, μπορείς να υποστηρίξεις τη δουλειά μου κάνοντας δωρεά στο λογαριασμό:
PLN: PL46 1140 2004 0000 3102 7563 3134
€: GR52 0172 2860 0052 8608 5839 763
PayPal: freesoulblog@outlook.com
Ευχαριστώ!
Comentários